Αζωοσπερμία & Τεχνικές Λήψης σπέρματος
Σε περιπτώσεις αζωοσπερμίας εφαρμόζεται συνήθως η λήψη σπερματοζωαρίων από τους όρχεις. Ωστόσο, ανάλογα με τα αίτια που προκαλούν την αζωοσπερμία αυτή ονομάζεται αποφρακτική και μη αποφρακτική. Στη πρώτη περίπτωση πραγματοποιείται παραγωγή σπερματοζωαρίων στους όρχεις ωστόσο είναι αδύνατη η εξαγωγή τους στο σπέρμα κατά την εκσπερμάτιση καθώς υπάρχει φραγμός σε κάποιο σημείο στην αναπαραγωγική οδό.
Στην περίπτωση της μη αποφρακτικής αζωοσπερμίας η απουσία σπερματοζωαρίων οφείλεται σε προβλήματα στη σπερματογένεση εντός των όρχεων και πρόκειται για την πιο σοβαρή μορφή.
Όλες οι μέθοδοι για τη συλλογή σπερματοζωαρίων από τους όρχεις συνδυάζονται με την εφαρμογή μικρογονιμοποίησης (ICSI) εφόσον τόσο ο αριθμός όσο και η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων παρουσιάζονται ελαττωμένα μετά την λήψη τους από τους όρχεις. Επίσης οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η ποιότητα των σπερματοζωαρίων που προέρχονται από τους όρχεις ή την επιδιδυμίδα είναι χαμηλή κάτι που πιθανόν να επηρεάζει και το αποτέλεσμα της προσπάθειας εξωσωματικής.
MESA: Η μικροχειρουργική αναρρόφηση σπερματοζωαρίων από την επιδιδυμίδα (όργανο που βρίσκεται κάτω από τους όρχεις και εκεί γίνεται η αποθήκευση του σπέρματος) πραγματοποιείται συνήθως σε περιπτώσεις αποφρακτικής αζωοσπερμίας και πάντα με την χορήγηση αναισθησίας. Μέσω μιας τομής διανοίγεται το όσχεο (δέρμα που καλύπτει τους όρχεις) και αποκαλύπτεται η επιδιδυμίδα. Μέσα σε αυτή υπάρχει μεγάλος αριθμός σπερματοζωαρίων μέσα σε μικρή ποσότητα υγρού. Μετά τη συλλογή του υγρού τα σπερματοζωάρια πομονώνονται ενώ μέρος του δείγματος οδηγείται για κρυοσυντήρηση ώστε να μην χρειαστεί η επανάληψη της διαδικασίας.
Η μέθοδος αυτή απαιτεί εξειδικευμένο εξοπλισμό και μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο σε κλινικές που παρέχουν τέτοιες υπηρεσίες.
TESA: Η αναρρόφηση σπέρματος από τον όρχι γίνεται με βελόνα αναρρόφησης και με τοπική αναισθησία. Στο όσχεο που καλύπτει τους όρχεις διανοίγεται μια τομή και η βελόνα εισέρχεται στον όρχι. Η μέθοδος αυτή δεν χρησιμοποιείται ευρέως εφόσον παρουσιάζει αδυναμίες σε σύγκριση με τις άλλες μεθόδους. Η μικρή ποσότητα ιστού που απομονώνεται αλλά και η πιθανότητα δημιουργίας ανεξέλεγκτης αιμορραγίας είναι δυο από τα κυριότερα αρνητική της τεχνικής. Σε αντίθεση με την TESA τις πιο πολλές φορές προτιμάται η εφαρμογή της ανοιχτής βιοψίας όρχεως TESE
TESE: Σε περιπτώσεις μη αποφρακτικής αζωοσπερμίας συστήνεται η τεχνική της ανοιχτής βιοψίας όρχεως – TESE. Πραγματοποιείται τομή στον όρχι και αφαιρείται μικρό τμήμα ορχικού ιστού. Το κομμάτι αυτό, πλούσιο σε σπερματικά σωληνάρια μέσα στα οποία πραγματοποιείται η παραγωγή των σπερματοζωαρίων, παραλαμβάνεται από το εργαστήριο και ανατέμνεται σε μικρότερα κομμάτια. Όταν ο ιστός διαλυθεί τελείως και τα σπερματοζωάρια απελευθερώνονται από τα σπερματικά σωληνάρια, το δείγμα παρατηρείται στο μικροσκόπιο για την ανεύρεση σπερματοζωαρίων.
Συνήθως λαμβάνονται τμήματα ιστού από περισσότερα του ενός σημεία πάνω στον όρχι ώστε να εντοπιστούν περισσότερες εστίες σπερματογένεσης.
Όπως ήδη έχει αναφερθεί επειδή τα σπερματοζωάρια που λαμβάνονται με αυτές τις μεθόδους δεν έχουν περάσει όλες τις διαδικασίες ωρίμανσης και ενεργοποίησης, είναι πιθανόν χαμηλότερης ποιότητας απ’ ότι τα σπερματοζωάρια που θα είχαν ακολουθήσει την φυσιολογική οδό εκσπερμάτισης.
Λόγω αυτού του γεγονότος και ανάλογα με την πιθανή υπογονιμότητα της συζύγου τα ποσοστά επιτυχίας είναι ελαφρώς χαμηλότερα από τα αντίστοιχα των υπολοίπων κύκλων εξωσωματικής.
Σε περίπτωση εύρεσης σπερματοζωαρίων το ποσοστό επίτευξης εγκυμοσύνης κυμαίνεται από 25-45% ανά προσπάθεια.
